J.A. Redmerski - The Edge of Never 1 - Hiçliğin Kıyısında { Yorum } ~ Minik Bir Düş

Aman dikkat!Bu kitapta olumsuz örnek oluşturabilecek bir "özenti" durumu söz konusudur.Bu yüzden başlamadan önce bunu dikkate almanız önerilir.Zira bir an kitabı okurken birde bakmışsınız ki çantanızı sırtlanıp yollara düşme isteğiyle dolmuşsunuz.Evet belki sebep kahramanlarımızın ki ile aynı değil ama fikir harika!Böyle sevilesi bir Andrew Parrish'in nerede karşımıza çıkacağı belli mi olur?

Sevilesi mi dedim ben?Yok annem sevilesi yetersiz.Al karşına şöyle sık yanaklarını, azıcık da mıncır, klonla-seri üretime geç bla bla bla...Çok harika değildi ama sevimli,eğlenceli ve tatlıydı.

Konusu malum zaten.Ben nedense direk yolculuk kısmından başlayacağız hikayeye diye düşünmüştüm.Ama önce -aklımda andrew - ortalık nasıl karışmış onu okuduk.İlk başlarda hikayenin ilerleyişi çok can alıcı değildi.Güzel ve sakin bir temposu vardı.Ama karakterlerin hikayesini öğrendikçe olaylara daha çok adapte oluyor insan.Ve siz farketmeden akıyor sayfalar.

Camryn bir olay üzerine - daha doğrusu olaylar dizisi üzerine bulunduğu ortamdan uzaklaşmak ister.Ve düşer yollara.Ne yol belli ne de hedef.Sadece anlık kararlar ve istekler...
Andrew'in ise gideceği yer belli ama onunda düşünmeye, kendisini toplamaya ihtiyacı var.Tek sorun ise zaman...
Eh yol uzun.Anlatılacak şeyler, yaşanılacak maceralar , ister istemez gündeme geliyor. Bizede severek takip etmek kalıyor.

Çevirisini uzun zamandır bekliyordum.Kapağı zaten sevmiştim sade ve şık.Ama Cam'e bu kadar uyan bir görüntü olunca -örgü ve hafif dağınık saç- ekstra bir güzel göründü gözüme.
Hikayeyi, ilerleyişini ve o gelgitleri...yazar güzel yansıtmıştı.Mutluluk-acı , dostluk ve aile kavramlarıyla zenginleşmiş bir olay dizilimi vardı.Yüzümde hafif bir tebessümle okudum yani.

Azıcık duygu spoisi:
Ah ama bir sahne vardı ki.Evlerden ırak!Kitabı neredeyse parça pinçik ediyordum.Son anda yazarın oyununa mı geldim diye çıngar çıkarabilirdim.O derece.
Okuyanlar son sahnedeki PARRİSH yazılı yeri hatırlarlar.İşte o an sinirler tavan yaptı.Neyse ki işi tatlıya bağladık.

Son olarak ben sevdim bayanlar baylar.Yazar kitabı seriye çevirmiş.Eyvallah ama umarım mahvetmez ya...
Neyse devamı beklenir yetkililere buradan seslenilir :)