Beth Kendrick - Şanslı Köpek Çöpçatanlık Servisi (Yorum)

Bazen bana bir haller oluyor.Kitap okumak istemiyorum.Bazende okumak  istediğim halde ciddi ve ilgi isteyen konulara gelemiyorum.Böyle daha hafif, biraz mizahi, tadımlık kitaplar ilaç gibi geliyor insana.Anlayacağınız yine bu hallere düştüm ve harlequin bir kitap okuyayım derken sürpriz bir kitap geldi elime."Şanslı Köpek Çöpçatanlık Servisi" gerçekten de aklımda olmayan bir kitaptı.Ama gerek arka kapak tanıtım yazısı gerekse ön kapak görseli bende kitabın tadımlık olacağı hissini verdiği için başladım.Ve tabiki de YANILDIM!

Ön planda hayvan olan kitaplar son zamanlarda oldukça revaçta olan bir kategori diyebilirim.Ama ben ASLA bu tür kitap okuyacağımı düşünmezdim.İlgimi cezp etmiyorlar da...Neden?

Size bir sır vereyim mi?Ben çok ürkek bir insanım -korkak demenin kibar yolu-Uçandan, kaçandan, yanımdan geçenden , karşıdan gelenden, suda yüzenden fark etmez bir çok hayvandan korkarım.Yolda köpek görsem 2 dakikada bitecek yolu gitmek yerine, yolumu değiştirip bir saatlik yolu yürüyebilirdim bir zamanlar.Kedilerin bacaklarıma sürtünmesi hiç hoşuma gitmez huylanırım.Buda yetmez çok fena böcek fobim vardır.Ani hareketlerden korkar çığlık atabilirim.Peki tüm bunları size neden mi söyledim?Çünkü tüm bunlara rağmen bu kitap beni etkiledi.

Burada çok duygusal bir hikaye yada parmak ısırtacak bir konu yoktu.Ama  öyle bir nokta vardı ki beni büyüledi.Söylediğim gibi bu zamanla görmezden gelmeye dönüşen korkum yüzünden pek hayvansever olduğum söylenemez.Evet ben de yavru kedi/köpek gördüğümde "Ayyy çok şeker!" derim.Ama bütün mesele orada biter.Alıp okşamalar sevmeler beklenmez benden.Yapamam ki!

Bu yüzden sıkça dile getirilen, resimlenen bu BAĞI bir türlü anlayamamışımdır.Yani kimseye lafım yok yanlış anlaşılmasın ama bir kediye sarılıp "Hanimiş benim kızım!" denmesini tuhaf bulurdum."Yani"derdim "mantıklı mı bu?" Ama artık bu konuda tek kelime etmemeye çalışacağım.Çünkü bu kitap bana bunu öğretti.

Ben hikayeyi samimi ve sıcak buldum.Hani nasıl desem belki bu durumum olmasaydı beğenmeyebilirdim.Çünkü gerçekten de çok özel bir kitap değildi.Ama yazarın hem aile ilişkilerini hemde insanların ve hayvanların arasındaki o bağı işleme şekli beni etkiledi.

İnsanların ve onun ruh ikizini (köpek) bulmayı kendine amaç edinmiş bir kadın.Ve bol salyalı, havlamalı bir hikaye.Ben sevdim.Bir göz atmak da fayda var derim.Çeşitlilik iyidir :)

5/4

Geleceği parlak bir kitap.Sevdim ben bunu...